The garden route

Afgelopen weekend hebben Marieke en ik, samen met nog 11 andere studenten, de 3-daagse garden route gedaan. De Garden Route is officieel een 300 km lange kustroute in het zuiden van Zuid-Afrika en loopt tussen Storms Rivier tot Mosselbaai. Omdat er nog veel meer mooie plekjes in deze regio zijn, noemen veel mensen de hele weg tussen Addo en Kaapstad de Garden Route. Deze route is zo’n 700 km lang en neemt je mee langs de mooiste plekken in het zuiden van Zuid-Afrika. De garden route kun je in 2 weken afleggen, maar omdat ik de enige ben die vakantie heeft, was dit voor ons niet mogelijk. Maar goed, de organisatie die de tour voor ons heeft geregeld, probeert zo veel mogelijk gebieden en activiteiten in de 3 dagen te stoppen om er een onvergetelijk weekend van te maken. Zaterdagochtend werden we opgehaald en reden we via Sir Lowy's Pass naar Mosselbaai. We hebben een drie uur durende safari gedaan in Botlierskop private game reserve. Wederom prachtige plaatjes kunnen schieten van de dieren en het landschap. We reisden hierna af naar Wilderness beach house backpackers waar we dineerden en die nacht zouden overnachten. Het was een heel gezellig verblijf gelegen 50 meter van het strand. Het was een lange dag, dus iedereen lag vroeg in bed.

Zondag vertrokken we, na lekker ontbeten te hebben, rond 8:00 uur richting Plettenberg Bay. Nu ging het gebeuren... de bungeejump. 216 meter hoog!! Doordat vriendinnen van hier de sprong al eerder hadden gedaan en erg enthousiast waren, had ik voor mezelf besloten dat ik dit moest en zou doen. Als ik het niet deed zou ik sowieso spijt krijgen... one life... dus f* it, ik spring gewoon. Maar voor het zover was moest je eerst via een zipline naar het middelpunt van de brug waar je vervolgens zou springen. Zipline, easy dacht ik. Maar ik keek naar beneden en alle alarmbellen gingen af. Dit is echt teeering hoog :o Maar er was geen weg meer terug en ik wilde het nog steeds gewoon gedaan hebben. Door de dj die muziek draaide en de aanmoedigende "lotgenoten" hing er een relaxte sfeer. Dat hielp wel, maar ik scheet nog steeds 7 kleuren. (Taalgebruik zijn mijn letterlijke gedachtes). Toen was het mijn beurt. Ik moest nog even in de camera kijken en toen maar springen. 3, 2, 1 GO! De gedachten die toen door me heen gingen, zijn moeilijk te beschrijven. Maar ik weet wel dat ik van begin tot einde angst had. Het idee dat ik er geen controle meer over had, vond ik het ergste... Je kunt je nergens vasthouden, je valt en de elastiek aan je voeten (plus extra verzekering aan je middel) moet je ervan weerhouden te pletter te vallen. En toen ik eenmaal ondersteboven stil hing was het wachten op de man die mij kwam optakelen. De langste seconden uit mijn leven. Maar gelukkig stond ik ven later weer springlevend en heel opgelucht op de brug. In tegenstelling tot vele anderen voelde ik geen adrenalinekick of "ik wil nog een keer" - gevoel. Achteraf ben ik super trots en blij dat ik het gedaan heb. Ik kijk de foto's en het filmpje nog iedere dag. Na de bungeejump vervolgden we onze reis naar orphaned elephant sanctuary. Als ik er aan terug denk heb ik nog steeds gemixte gevoelens. De olifanten zijn als het waren gered, omdat ze ernstig gewond waren of anders gedood zouden worden. Toch worden ze nu gebruikt als toeristische attractie... Je kunt hand in slurf met ze lopen, met ze op de foto en je kunt ze voeren. Tuurlijk was dit een hele speciale ervaring, maar in mijn achterhoofd hoopte ik maar dat de olifanten ook zo liefdevol worden behandeld als de toeristen weg zijn. Na het bedoek aan de olifanten, reden we naar Robberg Peninsula voor een adembenemende hike met zonsondergang. 

Maandag was onze laatste dag. We gingen naar WIlderness national park. Hier hebben gekayakt over de rivier, gelegen tussen wederom prachtig landschap, die ons leidde naar een binnenlands bos/woud met watervallen. Het was een dag om in rust te genieten van de natuur. Ik moet zeggen ik sinds mijn tijd hier in Afrika veel meer interesse en bewondering heb gekregen voor de natuur. Eerst had ik er niet echt iets mee ofzo denk ik. Maar dit land moet je gezien hebben! Het was tijd om naar huis te gaan. We hadden immers nog 5 uur rijden voor de boeg. 

Het was een geweldig weekend met een leuke groep mensen en onze top reisleider Brad.